Deze prachtig geschreven tekst raakt me enorm. Ik gebruikte het daarom in de kop van de motie ‘Keti Koti, Gebroken ketenen’ die ik op 9 juli 2020 namens onze partij in wilde dienen in de Utrechtse gemeenteraad.

Er was veel gaande in de wereld in die periode. De vele wereldwijde Black Lives Matter demonstraties lieten vol kracht zien hoe breed gedragen de wens voor gelijkwaardige samenlevingen is. We voerden in de Utrechtse Gemeenteraad op die ochtend van 9 juli een debat over de aanpak van racisme en discriminatie, naar aanleiding van de Black Lives Matter demonstratie die eerder die week ook in Utrecht had plaats gevonden. Duizenden stadgenoten, zwart en wit, waren op die dag zij aan zij de straat op gegaan. Om zich samen luid en duidelijk te laten horen over wat voor Utrecht we willen zijn. Een stad waar geen ruimte is voor racisme. De solidariteit die er leefde was onvergetelijk.

Op die ochtend tijdens het debat, voelde ik als volksvertegenwoordiger, maar ook als Utrechter diep in mijn vezels waarvoor we samen streden. De motie was uiteindelijk het resultaat van al onze stemmen, zowel die op de straten van Utrecht als in de gemeenteraad. Vanuit de straat vertaald naar de politieke arena. Na het debat stemden we als gemeenteraad bijna unaniem voor deze motie.

En zo gebeurde het, dat na de Black Lives Matter demonstratie in Utrecht, en na een jarenlange strijd van vele activisten en stadgenoten, op die dag, tijdens dat debat de langgekoesterde wens van de stad voor een Utrechts Slavernijmonument eindelijk politiek van de grond kwam.

Na de uitslag van die stemming was ik door alle emoties, uitgeput maar o zo trots. Wat was dat een prachtig moment vol hoop. Door de motie zo breed te steunen, zeiden we als volksvertegenwoordigers luid en duidelijk dat we een Utrecht willen waar geen plek is voor racisme en discriminatie. Tot op de dag van vandaag vind ik het een eer om vanuit mijn rol, bij te hebben mogen dragen aan dit moment en de strijd van vele Utrechtse activisten, die ook mij persoonlijk, zo dierbaar is. Als geen ander weet ik vanuit mijn levensverhaal, hoe belangrijk het is om samen te blijven strijden voor gelijkwaardigheid en eerlijke kansen voor ons allemaal.

Enfin, wethouder Linda Voortman ging ijverig aan de slag. En na al het harde werk van velen wordt nu op 30 juni 2023 het Utrechtse Slavernijmonument in het Griftpark onthuld, tijdens de Keti Koti ceremonie. Keti Koti betekent gebroken ketens, het is de dag dat jaarlijks wordt stil gestaan bij bevrijding van tot slaaf gemaakten. Dit jaar is het 150 jaar geleden dat de slavernij in Nederland werd beëindigd. Formeel gebeurde dat op 1 juli 1863, maar tot 1873 voerden tot slaaf gemaakten nog werk uit op de plantages onder 'bijzonder toezicht' van de staat. In dit Herdenkingsjaar wordt in het hele koninkrijk extra aandacht besteed aan Slavernijverleden.

Uit het recent onderzoek “ Slavernij en de stad Utrecht” bleek dat ook onze stad uitgebreide verbindingen had met de oude koloniën, in beide West en in de Oost. De onthulling van dit monument in Utrecht is een historisch moment.

En een stap in de goede richting. Het is een stap die veel stadsgenoten erkent in het verdriet dat hun voorouders is aangedaan en de effecten daarvan op volgende generaties, tot zelfs in het hier en nu. Vanaf hier reizen we als Utrecht samen af naar onze gedeelde toekomst. En naar de volgende stappen waarmee we geschiedenis en het koloniale verleden in de brede zin zullen moeten blijven herdenken. Dat wil zeggen, de geschiedenis van zowel de Trans-Atlantische slavernij als het Indisch-Oceanische slavernijverleden. Alleen als we als stad onze gedeelde geschiedenis kennen en erkennen, kunnen we samen blijven bouwen aan onze toekomst. Het erkennen van het slavernijverleden en de pijn die dat tot op heden voor velen teweegbrengt, is belangrijk. Daarmee zeggen we als Utrecht tegen elkaar: ik zie je pijn, ik deel je pijn.
 

Wat mij betreft verdient het herdenken van beide Trans-Atlantische en het Indisch-Oceanische slavernijverleden een plek in Utrecht. Hierover stelde ik namens GroenLinks afgelopen maand samen met veel andere politieke partijen schriftelijke vragen in de Utrechtse Gemeenteraad.

Maar nu eerst op naar dit bijzonder moment op vrijdag 30 juni 2023: het onthullen van het Slavernijmonument in Utrecht over het Trans-Atlantische slavernijverleden. Zie ik je daar?