Waar hou je aan vast, wanneer beweeg je mee, wat laat je los? Het is een vraag die je je in de politiek vaak moet stellen. IJzerenheinig tot in detail aan al je plannen vasthouden kan ervoor zorgen dat je niets gedaan krijgt. Losjes met alle winden meewaaien zorgt voor verwatering van je idealen. De beste koers ligt in het midden… maar waar? Deze vraag stel ik mezelf regelmatig en ook tijdens het komende zomerreces zal die me bezighouden. We zijn op de helft van onze termijn met deze coalitie, dus terugkijken én vooruitkijken ligt voor de hand. We maakten een mooi overzicht van onze resultaten tot nu toe, wat je hier kunt bekijken. Maar hoewel onze ambities voor een eerlijke, sociale, groene stad nog dezelfde zijn als aan het begin van deze periode, staan we er wel anders voor. En dat zorgt ervoor dat we moeten nadenken: waar houden we aan vast en waar zit ruimte voor beweging?

Afgelopen dinsdag is in Den Haag een kabinet geïnstalleerd met denkbeelden die voor een groot deel haaks staan op mijn wereldbeeld. Ook daar vraag ik me af: hebben de coalitiepartijen wel goed genoeg nagedacht waar de juiste middenweg lag tussen vasthouden en meebewegen? Maar het nieuwe kabinet is een feit, en hoe zeer we dat wellicht soms zullen willen, we kunnen Den Haag niet buiten de Utrechtse poorten houden. Maar wat kunnen we wel? Waar moeten we meebewegen en waar gaan we in verzet en houden we vast aan onze principes? Collega raadslid Melody schreef er een mooie column over in Trouw: laat onze steden een baken van hoop blijven bij het opvangen van vluchtelingen. Ik hoop dat we ook waar het gaat om, bijvoorbeeld, het behoud van groen rondom onze stad, de overstap naar duurzame energie en het bevorderen van een inclusieve, diverse stad onze eigen koers kunnen blijven varen. De toekomst zal uitwijzen in hoeverre ons dat gaat lukken.

Ook lokaal staan we er anders voor dan in 2022. We moeten verplicht bezuinigen doordat het Rijk gemeenten veel minder geld geeft. De lijst voorgenomen bezuinigingen is fors. Mijn mailbox loopt over van hartenkreten, mensen die hopen dat bepaalde bezuinigingen teruggedraaid kunnen worden, met hele goede redenen. Met de fractie hebben we moeilijke gesprekken gevoerd: waar hou je aan vast, wat laat je met pijn in het hart los? Hoewel het gelukt is om de belangrijkste bouwstenen voor een sociale, groene stad te behouden, gaat helaas de rem op allerlei mooie projecten. Dat maakt de afsluiting van dit jaar grauwer dan andere jaren. En tegelijk word ik nog strijdvaardiger om na de zomer weer keihard aan de slag te gaan voor een Utrecht voor iedereen.

Ik ben benieuwd waar jij aan vasthoudt en welke ideeën of plannen je (deels) los kan laten. Én hoe je vindt dat GroenLinks dat zou moeten doen. Je mag het me altijd vertellen! Voor nu wens ik iedereen een mooie zomer, met tijd om te reflecteren, maar zeker ook tijd voor vrolijkheid en zon.

Julia Kleinrensink