Ik was de eerste die in Utrecht stagediscriminatie van MBO-studenten op de kaart zette. Hierna volgden GroenLinks en andere partijen in de Tweede Kamer. Hier ben ik erg trots op, omdat alle jongeren een eerlijke kans verdienen om hun dromen waar te maken. Hun verhalen raken mij des te meer door mijn eigen levensverhaal. Dag in, dag uit strijd ik voor eerlijke kansen!
Dankzij mijn motie gaat Utrecht als eerste stad in Nederland bij de anti-discriminatie-agenda expliciet aandacht besteden aan de rechten en positie van vrouwen van kleur. Een groep die vaak te maken heeft met meerdere vormen van discriminatie en uitsluiting.
Ik heb ervoor gezorgd dat diversiteit als pijler is opgenomen in het Utrechtse cultuurbeleid.
Dankzij mijn vragen is er een snelloket gekomen voor Makers in tijden van Corona. Ook riep ik de gemeente op om innovatie te stimuleren in de Cultuursector en te zoeken naar nieuwe verdienmodellen die passend zijn binnen de coronamaatregelen. Hierdoor is een Innovatiefonds ontstaan waar o.a. de gemeente Utrecht aan bijdraagt. In een crisis moeten we ook durven vooruit kijken en samen zoeken naar nieuwe creatieve oplossingen.
Ik zet me gedreven in voor de arbeidspositie van ZZP kunstenaars/makers, die veelal onder de armoedegrens leven. Ik ben in Utrecht een van de aanjagers van beleid voor eerlijke beloningen.
Ook buiten de politieke arena strijd ik voor eerlijke kansen. Dat doe ik o.a. als spreker op landelijke bijeenkomsten. En door het geven van gastlessen op MBO’s en schakelscholen. Deze kinderen groeien hier op, maar missen te vaak voorbeelden in de politiek om zich in te herkennen. Ik wil ze hoop geven dat ook zij ooit een politica kunnen worden.
Natuurlijk maken we ons als GroenLinksers zorgen over klimaatverandering, maar wat is daarnaast jouw grootste zorg?
Ik zet me inhoudelijk dag in, dag uit gedreven in voor inclusie, MBO-jongeren, de cultuursector/makers, en de rechten en positie van vrouwen. Wat ik belangrijk vind is dat al deze stemmen gehoord worden. En dat er niet alleen over de vluchtelingen, kunstenaars, vrouwen, mensen met een migratieachtergrond en alle andere minderheden gepraat wordt in Den Haag, maar dat wij zelf ook in de arena mee doen.
Ook vind ik goede representatie belangrijk. En dat mensen die afwijken van de dominante norm ook kansen krijgen om hoog op de Tweedekamerlijsten te staan.
Om te strijden voor onze groene en sociale idealen hebben we juist nu mensen nodig die vanuit persoonlijke ervaringen weten hoe het is om in de maatschappij te moeten strijden om ver te komen. Persoonlijke verhalen van volksvertegenwoordigers zijn belangrijk. Omdat het ze maakt tot wie ze zijn en laat zien waar ze voor staan!
Hoe zou jij je politieke stijl omschrijven?
Ik ben een volksvertegenwoordiger. In Utrecht heb ik in een korte tijd een groot netwerk weten op te bouwen. En ik ben trots dat ik de verhalen van mensen, die zich door de politiek te vaak niet gezien voelen, op de politieke agenda heb weten te krijgen. En dat heb kunnen vertalen naar meer empathisch politiek beleid.
In de arena ben ik een strijder. Als de zaken niet in een keer lukken, blijf ik zoeken naar creatieve oplossingen.
Opgeven, daar doe ik niet aan.
Heb je een achterban en wie zijn dat dan?
Afgelopen jaren ben ik veel in de stad en in het land geweest. Hierdoor heb ik elke dag weer nieuwe mensen ontmoet. Hun verhalen gehoord. Waar lopen ze tegenaan en wat kan er beter. De verhalen die zij mij hebben toevertrouwd, hebben mij als volksvertegenwoordiger verder gevormd.
In het bijzonder heb ik gesproken met vrouwen, jongeren, MBO-studenten, mensen met een migratie-achtergrond, en kunstenaars/makers. Ik ben trots op de steun van al deze mensen. En dat ik hun verhalen mee mag nemen naar de politieke arena. Ik hoop mijn werk als volksvertegenwoordiger in Den Haag nóg breder door te pakken. En zal ook in de Tweede Kamer blijven strijden voor een land waar we allemaal gezien en gehoord worden.
Daar ga ik voor. 💪🏾