GroenLinks-raadslid Steven de Vries heeft schriftelijke vragen gesteld over de aanvraag van een exploratievergunning voor de winning van schaliegas in de provincie Utrecht. Het raadslid maakt zich zorgen over de gevolgen voor het landschap. "Door het grote aantal boorlocaties, ter grootte van een voetbalveld met toegangswegen en opslagbassins voor vuil water, zijn de gevolgen voor natuur en landschap enorm."

Schaliegas is omstreden omdat tijdens het winningsproces ongecontroleerd methaan vrijkomt. Diverse wetenschappelijke rapporten, onder andere van van het Cornell Institute en het Post Carbon Institute, wijzen hierop. Methaan is een broeikasgas dat 23x schadelijker is dan koolstofdioxide. Ook is gebleken dat er tijdens transport methaanlekkage optreedt. Daarnaast zijn er sterke aanwijzingen dat de gaswinning aardbevingen kan veroorzaken. In veel gemeenten in het zuiden van ons land (bijvoorbeeld in Boxtel) heeft de aankondiging naar exploratie en winning tot protesten geleid en voor veel onrust gezorgd.



Video's over de gevolgen van boringen naar schaliegas

Schaliegas is aardgas dat wordt gewonnen uit kleigesteente genaamd schalie. Om het gesteente te bereiken, worden boringen gezet die, eenmaal de steenlaag is bereikt, horizontaal worden voortgezet. Aangezien boringen niet voldoende zijn om het gas te doen vrijkomen, dient de boorput te worden gestimuleerd. Dit gebeurt middels hydraulisch fractureren, of fraccen. De doorgaans gebruikte engelse term is "fracking". Hierbij worden onder hoge druk grote hoeveelheden water, zand en chemicaliën ingespoten. Door deze grote druk breekt het gesteente. De ontstane scheurtjes worden open gehouden door het ingespoten zand. Deze mix van water, chemicaliën wordt dan weer opgepompt. Dit zogenaamd "produced water" moet dan afgevoerd worden en als zwaar chemisch afval worden verwerkt. Een groot gedeelte van de gebruikte chemicaliën en vloeistoffen blijven echter in het gesteente achter.


Op deze kaart (via AD.nl) is duidelijk te zien dat de gemeente Utrecht binnen de aanvraag valt.

 

GroenLinks heeft de volgende schriftelijke vragen aan het Utrechtse college.

  1. Is het college op de hoogte van de aanvraag?
  2. Is het college op de hoogte van de protesten van burgers in gebieden waar al exploratievergunningen en zelfs omgevingsvergunningen voor dergelijke onconventionele boringen zijn verleend, zoals de gemeente Boxtel in Brabant?
  3. Is het college op enigerlei wijze benaderd door commerciële partijen dan wel, de provincie of het ministerie van EL&I aangaande mogelijke boringen naar onconventionele koolwaterstoffen? Zo ja, wat is er gecommuniceerd? Zo nee, wilt u toezeggen dat wanneer dit in de toekomst wel gebeurt, u de raad direct hierover inlicht?
  4. Wat is de visie of het standpunt van het college ten aanzien van boringen naar onconventionele koolwaterstoffen en de risico's voor mens en milieu die hiermee gepaard gaan?
  5. Indien het college deze onconventionele boringen niet wenselijk acht, is zij dan bereid om:
    a. de gemeente "schaliegasvrij" te verklaren? Zo neen, waarom niet?
    b. toe te zeggen geen vergunningen te verlenen of aanpassingen aan bestemmingsplannen te doen die nodig zijn voor het uitvoeren van onconventionele boringen binnen de gemeentegrenzen? Zo neen, waarom niet?
    c. gezien de grensoverschrijdende aard van horizontale boringen, in overleg te treden met omringende gemeenten en de provincie om informatie-uitwisseling over dit onderwerp op gang te brengen, en samen op te trekken tegen eventuele besluiten door de minister van EL&I om vergunningen te verlenen voor boringen ingeval de minister het bevoegde gezag is (dit geldt voor natuurgebieden, maar ook wanneer de minister een aanwijzing geeft in het kader van de Rijkscoördinatieregeling), en anderszins actief op te treden om deze boringen te voorkomen? Zo neen, waarom niet?