Gisteren nam de gemeenteraad in een speciale raadsvergadering afscheid van Harrie Bosch als wethouder. GroenLinks fractievoorzitter Marry Mos keek aan de hand van een fotopresentatie terug op vijfenhalf jaar Bosch. Lees meer voor de volledige presentatie.
Afscheid van een eerlijk en slim bestuurder: Harrie Bosch
Beste Harrie,
Ik vind het een eer om je te mogen toespreken. Ik dacht wel: weet wat je vraagt! De relatie tussen jou en GroenLinks is niet altijd rozengeur en maneschijn. Maar we voelen elkaar feilloos aan.
Je was een wethouder die bij GroenLinks en vele andere politieke partijen, mede- en tegenstanders, bewoners, belanghebbenden, ondernemers en projectontwikkelaars veel respect heeft afgedwongen.
Je bent slim en politiek zeer bekwaam. Je bent iemand die altijd open staat om te praten als je het ergens mee oneens bent. Je bent bereid om water bij de wijn te doen. Maar……… je krijgt het nooit voor niks!
Je bent een bestuurder die gestaag en met grote vaart doorwerkt aan je agenda.
Staat je politieke punt niet bij jou op de kaart – of misschien iets anders dan gepland – wees dan op je hoede. Ons overkwam dat bijvoorbeeld bij de Hindersteinlocatie. GroenLinks, en trouwens ook het CDA, wilde de bocht bij Vleuten niet bebouwen zodat het natuurlijke zicht op de kern Vleuten behouden bleef. Zo stond het ook in het collegeakkoord. Maar goed, het verzorgingshuis had andere plannen. Net op het nippertje konden we de bebouwing tegenhouden.
Maar denk maar niet dat de locatie daarmee in veilige haven was. Je bent een vasthoudend bestuurder. Eenmaal overtuigd van de juistheid van je koers, ben je er moeilijk vanaf te brengen. Als raadslid moest je op je hoede zijn. En zeker niet achterover leunen, want dan mis je precies de boot!
Je bent ook een eerlijk bestuurder. Je geeft heel precies aan wat wel en niet kan, waar je toe bereid bent en wat je gewoon niet doet.
De 5,5 jaar dat jij wethouder was van Utrecht heb je heel veel voor elkaar gekregen. Je werkte keihard, aan complexe bouwopgaven. Je maakte drie coalities mee. In de eerste coalitie dachten wij ‘je bent een rechtse PvdA’er, dat zei je zelf ook wel eens’. In de tweede coalitie dachten wij ‘je bent een liberaal’.
En in de derde coalitie merk je ‘nee, je bent toch gewoon een echte sociaaldemocraat, met wat hiërarchische en soms liberale trekjes’.
5,5 jaar samenwerken met jou Harrie, heeft veel spannende momenten opgeleverd. Voor GroenLinks, voor de coalities én ook voor bewoners.
Ik wil je meenemen in de battle van de afgelopen 5,5 jaar. Een battle tussen GroenLinks en Harrie Bosch. Maar bovenal een battle voor een mooiere stad.
Hier hebben we de nieuwbouw in Ondiep. Het was jouw passie om te werken aan de Krachtwijken. De wijken meer gemengd te maken. Oudbouw te vervangen door nieuwbouw. Gecombineerd met een flink pakket sociale maatregelen moet dat leiden tot een meer veerkrachtige wijk, was jouw filosofie.
En zie hier een nieuwbouw straatje in Rivierenwijk.
Als wethouder zocht je ook graag de inspiratie en ontmoeting op in andere steden, zoals Wenen en Zurich. Met projectontwikkelaars en raadsleden. Natuurlijk ging jij met het vliegtuig en GroenLinks met de trein. Met als beloning dat Pepijn de grootste hotelkamer kreeg! Een bruidssuite van zo'n 80 m2 terwijl de bobo's op een kamertje van zo'n 16 m2 zaten!
Ook aan het Befu-terrein werkte je jaren. De belofte van een park aan de bewoners van Parkhaven, leverde veel kopzorgen op.
Manege Groenesteijn is ook zo’n complex verhaal. Het begon als wens van Pleijnaar om een betaalbaar hotel te vestigen aan de rand van de stad, ten koste van de manege. Tja, dat pikten de kinderen (en hun ouders) niet! Met jouw uithoudingsvermogen, creativiteit en doorzettingskracht, kwam de eigenaar uiteindelijk zelf met een compromis: een manege én hotel.
De Talmalaan. De huizen werden zo’n 10 jaar geleden gesloopt. Het terrein lag jaren braak. Zo lang zelfs dat enkele bewoners beweerden dat het bebouwen van de Talmalaan onttrekking van het groen was in de wijk. Maar inmiddels trekken de nieuwe bewoners er bijna in.
’t Goylaan is ook zo’n voorbeeld: nieuwbouw, met voorzieningen en ruimte voor ondernemers. Of alleen voor rijke ondernemers? Voor Hoograven loste je het niet meer op, maar je zegde wel toe om in de volgende krachtwijken ook terugkeer te regelen voor de ondernemers uit de wijk.
Waar is dit mooie ruimtelijke plekje?
Jawel, de polder Rijnenburg!
In 2006 spraken we af om de polder minimaal te bebouwen. Niet 20.000 maar maximaal 7.000 woningen! Het leverde flinke ruzie op met de PvdA’ers in de provincie. En de val van de PvdA uit het provincie bestuur. Jij werkte aan een prachtig duurzaam plan! Maar wie weet blijft de polder uiteindelijk toch gewoon deel van het Groene Hart!
City Campus Max is het voorbeeld van hoe het kan! Studentenhuisvesting op betaalbare wijze.
Je was niet alleen wethouder aan deze kant van de stad. Minstens zoveel energie besteedde je aan Leidsche Rijn.
Je trots is het Leidsche Rijn Park. Of zal ik toch maar Maxima park zeggen? Als Mos vroeg ik om een herdenkingsbos. Jij als pleitbezorger van het Leidsche Rijn Park wist te vertellen dat je maar al te graag mos aan je voeten had liggen en dat het herdenkingsbos er in de vorm van een geboortebos al lang is.
Met een tomeloze hoeveelheid energie werkte je aan het verder groeien van Leidsche Rijn. Het realiseren van voldoende voorzieningen.
Voor sport
Voor ontspanning
En voor recreatie
Daarnaast werkte je aan het Leidsche Rijn Centrum. Hoe kunnen we daar een bruisend geheel van maken? Dames en heren, hier presenteer ik u na de Dom het meest bekende gebouw van Utrecht:
De Belle van Zuylen
Bij veel partijen leidde het tot flinke interne discussies! PvdA’er Peter Tol bestookte zo ongeveer alle raadsleden. En startte een handtekeningenactie voor een referendum.
Maar het was niet alleen koek en ei.
De sloop/nieuwbouw plannen voor Kanaleneiland zorgden voor hoogspanning.
Binnen GroenLinks en binnen de coalitie.
Uiteindelijk viel het college over de Spoorlaan. En daarmee brak een ander tijdperk aan. De VVD nam haar intrede en GroenLinks trok ten strijde.
Jouw portefeuille werd nog wat groter met luchtkwaliteit erbij. Op het sociale terrein werd flink bezuinigd. En de verkiezingsstrijd begon.
Wie ging er winnen?
De PvdA?
Of GroenLinks!
Met mijn maatje Marjan Schuring had je een bijzondere relatie. En meer wou ik er absoluut niet over zeggen!
Met passie gingen jullie ieder op eigen wijze voor de stad en de bewoners. Beiden strijdbaar. De verschillende visies leiden tot menig discussie. Maar Marjan maakte wel een privé t-shirt voor je met 'Ich bin ein Leidsche Rijner'! Wat je later overigens zomaar weggaf! En je was de favoriete vrijwilliger in Marjan’s werkplek Resto van Harte!
Een nieuw college, een nieuwe wind en een nieuw tijdperk. De spanning is van de gezichten af te lezen! Ik ben wel benieuwd wat je toen allemaal dacht.
Inmiddels zijn we ruim 1,5 jaar verder:
Met forse economische tegenwind werkte je even gestaag als daarvoor door aan een nieuwe agenda.
Ø
Het Dynamisch Stedelijk Masterplan ligt er!
Ø
De Gagel wordt gerenoveerd!
Ø
De samenwerkingsafspraken met de woningbouwcorporaties hebben de focus op renovatie ipv sloop gelegd. En er staat een forse duurzaamheidsambitie in!
Knap werk in een economisch moeilijke tijd!
Zijdebalen kreeg je in mei/juni 2010 door de raad. Een project met een lange voorgeschiedenis. Maar met een mooi eindresultaat!
Tegen de verwachting in is het gelukt om met De Veemarkt eens echt aan de Oostkant sociaal te bouwen!
Ook het bestemmingsplan voor de Uithof is onder jouw leiding vlot getrokken. Zie hier de hedendaagse studentenwoningen! Laten we er daar nog heel veel van bouwen!
Harrie:
De afgelopen 5,5 jaar waren turbulent. Met veel strijd en veel mooie momenten.
Je hebt waanzinnig veel gerealiseerd. En het was ook gezellig. Met Pepijn zong je Karaoke: It’s raining men. Je zwoegde je door Marjan’s en mijn lievelingsboek over de politiek in Denemarken. Het is jammer dat je gaat.
Bouwer van de stad! Je was een steengoed bestuurder! Als kado geef ik je Tycoon. Niet meer in Utrecht bouwen, maar in de wereld bouwen!
Het ga je goed, oude krijger!