Afgelopen zaterdag sprak fractievoorzitter Jan Ravesteijn op de nieuwjaarsborrel van GroenLinks Utrecht in Strowiss de aanwezige leden en geinteresseerden toe. Klik op 'lees meer' om de volledige tekst van de toespraak te lezen.

We zijn de grootste partij geworden. Niet in de laatste plaats dankzij onze lijsttrekker Marry, die op dit moment van haar zwangerschapsverlof geniet. Marry leuk dat je er bent.

De grootste partij met 10 zetels, het beste resultaat ooit. Ik denk dat er maar weinig optimisten waren die tijdens de verkiezingspool op de vorig nieuwjaarsreceptie dit voorspeld hebben.

We hebben het voortouw genomen in de collegeonderhandelingen. En we hebben ondanks de rechtse tegenwind een mooi coalitieprogramma gesmeed.

We hebben een fantastisch campagne gevoerd met heel veel vrijwilligers en onder de bezielende leiding van Ivo. Met als de klap op de vuurpijl de fietsen op de verkiezingsborden en natuurlijk Rob’s voetbalplaatjes.

Tijdens de campagne hadden we met z’n allen zo af en toe toch het gevoel van … ‘het zal toch niet dat’  Dat gevoel heeft er ook toe geleid dat we toch maar vast zijn gaan nadenken over een mogelijke formateur. 1 telefoontje naar Tof Thissen was voldoende om dat te regelen. Tof, leuk dat je er vandaag bij bent! Onder zijn leiding zijn we aan de slag gegaan.

Een steeds terugkerende opmerking van Tof zal ik nooit vergeten.

“Een breekpunt zegt u? Dat woord heb ik niet gehoord!”

We hadden een sterk onderhandelingsteam. Marry, Frits en ik in de frontlijn, meedenkende en onderhandelende specialisten op de achtergrond en de geheime overleggen met wethouderskandidaat mrs X in een hoekje van restaurant La Place.

Een Collegeprogramma met ambities én budgetten voor die ambities. 26 miljoen voor een duurzaamheidsfonds, 6 miljoen voor een banenplan, 10 miljoen voor cultuur, 8 miljoen voor meer groen, 4 miljoen voor de achterstandswijken, investeringen in de kwaliteit van onderwijsgebouwen en – sorry Mirjam – op het laatste moment leverde Marry nog 2 miljoen in van het duurzaamheidsfonds om een deel van de bezuinigingen op het welzijnswerk terug te draaien. We zijn tenslotte Groen én Sociaal.

We financieren deze plannen en we vangen de rijksbezuinigingen op door 55 miljoen te bezuinigen op het gemeentelijk apparaat en de inhuur van externen.

En – ik zou het bijna vergeten – die Spoorlaan komt er natuurlijk niet.

We hebben twee zware wethoudersportefeuilles met financiën, duurzaamheid, economie, groen, verkeer, luchtkwaliteit en cultuur. We hebben een sterke en leuke fractie met een mooie mix van jong en oud, politieke ervaren, man-vrouw en kleur. Iedereen heeft inmiddels zijn vuurdoop gehad in de raad.

Het College is nu 9 maanden aan de slag. En veel van de ambities zijn al uitgelijnd in concrete plannen. Het duurzaamheidsplan is goed op dreef. Er zijn actieplannen schoon vervoer en goederenvervoer. Het banenplan komt er aan. Zijn de eerste stappen gezet richting vernieuwend welzijnswerk. En hebben we op cultuurgebied nog een aantal mooi dingen kunnen regelen als een Jeugdcultuurfonds, Kyptopia en Roodnoot, een culturele voorziening in Leidsche Rijn. We liggen nog steeds op koers richting Culturele Hoofdstad.

Ook met de bezuinigingen lijkt het de goede kant op te gaan. De eerste doorlichtingen van ambtelijke diensten laten zien dat er veel te halen is. De eerste miljoenen zijn terugverdiend met het minder inhuren van externe adviseurs. En er worden stappen gezet om het wijkgericht werken beter op de kaart te zetten.

Naast dit mooist moeten we ons natuurlijk realiseren dat het in deze tijd met een rechtse wind extra moeilijk is om te besturen. Bezuinigen op cultuur, sociale voorzieningen en natuur. Weinig investeringen op duurzaamheid, kwaliteit van onderwijs en veel investeringen op de autobereikbaarheid. Het gaat er allemaal nog aankomen. Dit is een kabinet dat kiest voor btw op cultuur in plaats van op vliegtickets. Een kabinet dat kiest voor miljarden subsidies voor vervuilende kolencentrales in plaats van  subsidies voor wind- en zonne-energie.

De bezuinigingen treffen ons groene en sociale hart. Naast de bezuinigingen zelf is het vooral ook de sfeer waarmee de vanzelfsprekendheid van die bezuinigingen wordt aangekondigd. Alsof het een Linkse Hobby is om te werken aan duurzaamheid. Alsof taallessen voor allochtone vrouwen een vorm van islamisering is in plaats van emancipatie.

Hoe dan ook we ontkomen er in Utrecht niet aan om lastige keuzes te maken. Als grootste coalitiepartij nemen we daarin het voortouw en die verantwoordelijkheid.

Het gaat niet alleen om bezuinigen. Dit is een kabinet met asfalt-ambities. Het wil een verbreding van de A27 tot 2x zeven rijstroken. Het gaat om een snelweg, waar in principe het Rijk het voor het zeggen heeft. Als Utrecht radicaal tegen zou stemmen, krijgen precies wat we niet willen. Aan de onderhandelingstafel blijven zitten, betekent dat we kunnen blijven knokken voor betere lucht, minder geluid, behoud van natuur en leefbaarheid.

De strijd is nog niet gestreden. Onze wethouder heeft er nu al voor gezorgd dat er geïnvesteerd wordt in de Uithof-tram én meer Openbaar Vervoer investeringen door het Rijk worden onderzocht. Samen met de Kracht van Utrecht, samen met de bewoners zullen we alle middelen inzetten voor duurzame alternatieven.

De komende verkiezingen is één van die middelen. Een sterk GroenLinks in de provincie, het liefst ook in het bestuur én een sterke 1ste kamer fractie zijn voor onze stad belangrijker dan ooit. Het zou fantastisch zijn al we al die vrijwilligers van de vorige verkiezingen weer kunnen mobiliseren. Het zou fantastisch zijn als we er in slagen die 27.000 Utrechtse GroenLinks kiezers opnieuw te mobiliseren. Zodat we volgend jaar opnieuw op deze nieuwjaarsreceptie kunnen zeggen Yes we did it again!.

Ik wens u allen een goed en strijdbaar jaar toe.