De laatste tijd ontvangt de fractie van GroenLinks Utrecht zorgwekkende geluiden over het persoongebonden re-integratiebudget. Het budget zou steeds verder zijn afgebouwd en inmiddels vrijwel niet meer bestaan. "Dit is niet in lijn met de ambitie van dit college om de eigen kracht van werkzoekenden te versterken", zegt GroenLinks-raadslid Marry Mos.
Een van de centrale uitgangspunten in het collegeakkoord is het uitgaan van de eigen kracht en verantwoordelijkheid van mensen. Bijvoorbeeld door het geven van meer keuzevrijheid aan werkzoekenden bij het bepalen van hun eigen re-integratietraject. Mos: "Het persoonsgebonden re-integratiebudget is één van de instrumenten waarbij de regie en zeggenschap duidelijk wordt gelegd bij werkzoekenden. GroenLinks is hier een groot voorstander van. Resultaten in het verleden hebben laten zien dat mensen die gebruik maken van het persoonsgebonden re-integratiebudget succesvol en duurzaam uitstromen."
Naar aanleiding van het bovenstaande heeft de fractie van GroenLinks Utrecht de volgende vragen:
1. Deelt het college de mening van GroenLinks dat het belangrijk is cliënten zoveel mogelijk regie, zeggenschap en keuzevrijheid te geven binnen hun zoektocht naar werk? Immers als je mensen in hun eigen kracht zet, is de kans op een succesvolle match en uitstroom het grootst. Zeker als je uitgaat van werken naar vermogen.
2. Op welke wijze geeft het college hier invulling aan?
3. Van welke instrumenten kunnen cliënten gebruik maken om hun zeggenschap en keuzevrijheid te vergroten? Hoe worden cliënten en intermediairs hierover ingelicht?
4. Als je op de website van de gemeente Utrecht kijkt, dan staat daar dat de duur van het persoonsgebonden budget 2 maanden is geworden, waar het vroeger 1-2 jaar betrof. Met die 2 maanden wordt het, zeker met de huidige arbeidsmarkt, heel
lastig om het traject te laten slagen, of scholing te volgen. Daarom vragen wij: welke
doelgroep wil het college bedienen met dit instrument? Gaat het om mensen met een zeer korte afstand tot de arbeidsmarkt? Is het dan nodig om 4000 euro uit te trekken? Als het ook voor een doelgroep bedoeld is die iets minder makkelijk aan de slag komt, waarom kiest het college dan voor zo'n extreem korte doorlooptijd?
5. Hoe groot was het totale budget voor persoonsgebonden re-integratiebudget in 2010 en hoe groot is het nu? Graag ook afgezet tegen de beschikbare budgetten voor andere re-integratie-activiteiten. Wat heeft het college in de afgelopen jaren ondernomen om cliënten gebruik te laten maken van het persoonsgebonden reïntegratiebudget?
6. Is het college bereid meer ruimte te creëren voor het persoonsgebonden budget en andere instrumenten die de regie en zeggenschap van cliënten vergroten? Zo ja, op welke wijze? Zo nee, waarom niet?