Dit jaar lopen de vergunningen af voor standplaatshouders en moet de gemeente op zoek naar een nieuw systeem van vergunningverlening. Dat blijkt lastiger gezegd dan gedaan: Europese regelgeving (de zogeheten Dienstenrichtlijn) maakt het sinds 2009 onmogelijk voor Utrecht om voorrang te geven aan ondernemers die er al jaren zitten. Bij elke standplaats die vrijkomt moeten we de wedstrijd weer helemaal opengooien, zodat de zaak ‘eerlijk’ blijft. Althans: eerlijk vanuit een liberaal perspectief, als je iemand bent die heil ziet in de vrije markt om problemen op te lossen. Feit blijft dat de Dienstenrichtlijn Europese, dwingende wetgeving is wat we ook nog eens vertaald hebben naar Nederlandse, dwingende wetgeving.
Ons hart gaat uit naar alle ondernemers die al tientallen jaren deel zijn van Utrecht en nu niet meer verzekerd zijn van een plek. Hoewel de wet dwingend is en er geen mogelijkheid is voorrang te geven aan kramen die al heel lang in Utrecht zitten, moeten we vooral kijken hoe we het systeem van vergunning binnen de kaders zo helder en eerlijk maken, en hoe deze aansluit bij wat de standplaatshouders zelf willen.
Wat GroenLinks betreft verloten we daarom niet de nieuwe vergunningen, maar passen we selectie toe. Zo kan Utrecht op z’n minst zoveel mogelijk grip houden en komt er meer duidelijkheid voor de standplaatshouders. Op welke criteria er in Utrecht geselecteerd mág worden is nog niet duidelijk: wat GroenLinks betreft komt daar gauw helderheid over: helderheid is nu wat deze ondernemers verdienen.