Er zijn door de gemeente ernstige fouten gemaakt in de zaak van de twee gezinnen die in navolging op het laatste kansbeleid in een woning in Leidsche Rijn zijn geplaatst. GroenLinks diende daarom donderdagnacht, samen met D66, PvdA en CDA, een motie van ongenoegen in. Wethouder Gilbert Isabella gaf aan het te betreuren dat de raad onbewust onvolledig is geïnformeerd.

De regie was verbrokkeld en de coördinatie had beter gemoeten. Het was achteraf gezien 'niet de slimste zet' dat de gemeente de taak van de woningcorporatie heeft overgenomen, zei de wethouder.

Kritisch
GroenLinks fractievoorzitter Marry Mos was kritisch op het college. Ze verweet hen een eenzijdig beeld te hebben geschetst van de familie en de raad onvolledig en zelfs foutief te hebben geïnformeerd. "Het is natuurlijk buitengewoon onzorgvuldig dat de brief van de wethouder aan de familie niet klopte en een incident die in de brief aangehaald wordt niet juist blijkt te zijn. Daarnaast is het kwalijk dat de schriftelijke vragen die op 11 februari 2011 aan het college zijn gesteld, onvolledig zijn beantwoord. Daarom hebben we een motie ingediend die deze gang van zaken afkeurt. Dit is niet de open bestuurscultuur die GroenLinks voorstaat en van het college verwacht. Dat moet echt anders. We hebben het college via de motie de opdracht meegegeven de coördinatie en de regie binnen de gemeente inzake woonoverlast en laatste kansbeleid sterk te verbeteren. Er moeten duidelijke afspraken met woningbouwcorporaties en hulpverleninginstellingen gemaakt worden over het laatste kansbeleid en daar willen we voor het zomerreces een voorstel over ontvangen", zegt Mos. De wethouder zegde dit toe.

Haaks
Een van de schriftelijke vragen die in februari 2011 werd gesteld was de vraag of er 'de laatste maanden andere incidenten en/of overlastmeldingen geweest zijn'. Het college antwoordde dat er slechts één incident is geweest dat heeft geleid tot een melding. Maar in de brief die de wethouder op 6 december 2011 aan de familie stuurde, werden meerdere meldingen en incidenten genoemd die vóór februari 2011 zouden hebben plaatsgevonden. Mos: "Het kan natuurlijk niet allebei waar zijn. Of er zijn andere incidenten geweest, zoals in de brief van december staat, en kloppen de antwoorden op de schriftelijke vragen niet. Of er zijn geen incidenten geweest en klopt de brief aan de familie niet. Hoe dan ook is er onzorgvuldig geïnformeerd en ontbrak het aan goede coördinatie. Dat heeft de wethouder ook toegegeven."

Openbaar
De gemeenteraad sprak vanavond voor de tweede keer in twee weken over de zaak. Het vorige debat werd verplaatst, nadat de VVD de aanvraag voor het spoeddebat introk, omdat een meerderheid van de raad een aantal documenten niet openbaar wilde maken om de persoonlijke levenssfeer van betrokkenen te beschermen. Vanmiddag overhandigde de familie echter een verklaring aan de gemeenteraad waarin ze stelt geen bezwaren te hebben tegen het openbaar maken van de betreffende documenten. Daarmee verviel de geheimhouding.

Contrast
Uit documenten van de hulpverlening blijkt dat de familie op 6 juli 2011 van de hulpverlenende instantie te horen kreeg dat men op de goede weg is, geen nieuwe schulden heeft en er geen nieuwe overlastmeldingen zijn. Daarnaast is in het verslag te lezen dat de gemeente 'de intentie heeft om hen vervangende woonruimte aan te bieden'. Dit staat in schril contrast met de brief die wethouder Isabella op 6 december 2011 aan de familie stuurde. Daarin somt de wethouder een aantal punten op waaruit zou blijken dat de familie zich niet aan de gemaakte afspraken, waaronder het niet plegen van strafbare feiten, heeft gehouden. Het maakt duidelijk dat de coördinatie en de informatievoorziening in deze kwestie ernstig te wensen over liet.

Erfenis
Isabella werd eind vorig jaar geïnstalleerd, nadat Harrie Bosch stopte als wethouder. Een groot deel van het dossier is onder verantwoording van Bosch tot stand gekomen. De kwestie speelt al sinds 2010 toen de familie door de gemeente in het pand in Leidsche Rijn werd gehuisvest. Mos: "Wethouder Isabella is weliswaar politiek verantwoordelijk, maar kan niet in de korte tijd dat hij er zit persoonlijk verantwoordelijk worden gehouden voor de chaos die zijn voorganger heeft achtergelaten."

Wethouder
GroenLinks vroeg de wethouder om met de hoogste prioriteit werk te maken van de open bestuurscultuur, zoals afgesproken in het collegeakkoord. Wethouder Isabella antwoordde in algemene zin dat het 'niet zo had moeten gaan'. "Er was sprake van een te grote afstand en een gebrek aan gemeentelijke regie. Die regie was te verbrokkeld. Er was sprake van twee lijnen. Aan de ene kant ging het om het bieden van een reële laatste kans aan de familie. Het gaat ten slotte om mensen. De andere kant is de lijn dat we niets meer tolereren. Het is niet voor niks een laatste kans. U bent hierin als raad onbedoeld niet goed geïnformeerd. Ook de schriftelijke vragen van februari 2011 zijn niet goed beantwoord. En laat ik daar heel duidelijk over zijn, dat had beter gemoeten. Maar we hadden te maken met een uitzonderlijke situatie. Er had meer regie en betere coördinatie moeten plaatsvinden. Daar zal ik als wethouder dan ook maatregelen op treffen", aldus Isabella.

Evaluatie
GroenLinks wil dat de gemeente zorgvuldig omgaat met probleemgezinnen. Het Laatste Kansbeleid is een typisch voorbeeld van hoe gemeente, hulpverlening, woningbouwcorporatie en politie gezamenlijk hun verantwoordelijkheid nemen om lastige gezinnen te begeleiden en te ondersteunen. In dit geval was er sprake van een bijzondere vorm van het laatste kansbeleid, zegt Marry Mos. "De gemeente nam het initiatief om het gezin te huisvesten in een gemeentelijk pand in Leidsche Rijn, omdat woningbouwcorporaties niet meer wilden. Een goede beslissing als ik kijk naar de hulpverleningsverslagen. Er was weer perspectief voor de familie. Maar als ik kijk naar de rommelige gang van zaken en de gebrekkige coördinatie vraag ik me ernstig af of de gemeente wel in staat was om die coördinatie op zich te nemen in zo'n complex dossier. Daarom willen we dat het college met beleid komt om in het vervolg dit soort bijzondere situaties in goede banen te leiden. We hebben daarnaast aan de wethouder gevraagd zich voor het gezin met kinderen in te spannen. De gemeente heeft na alle gemaakte fouten een maatschappelijke verantwoordelijkheid om voor dit gezin zijn uiterste best te doen om samen met hulpverlenende instanties tot een vervolgoplossing te komen."