Deldjou Fard, die zelf toen ze 15 jaar was vanuit Iran naar Nederland vluchtte, is diep geraakt door de dramatische situatie in haar thuisland. “De internetverbinding is inmiddels in het hele land door de regering geblokt. Toch zie ik dagelijks beelden van dappere demonstranten die met lege handen strijden tegen het geweer. Mensen eisen hun vrijheid op. Ze schreeuwen leuzen als ‘zan, zendegi, azadi!’- ‘Vrouw, het leven, vrijheid'. Het regime is genadeloos en treedt op met zeer harde hand. Tot nu toe is de Nederlandse overheid schrikbarend stil.”
Deldjou Fard vraagt het Utrechtse college om solidariteit met de bevolking van Iran. Ze wil onder andere dat het college zich uitspreekt over de situatie in Iran en de landelijke overheid aanspoort dat ook te doen. Daarnaast hoopt ze op een projectie van #MahsaAmini #مهساامینی op het Stadhuis, bescherming van Iraanse activisten en een sluiting van Nederlandse ambassade in Teheran. “Als Utrechter met Iraanse roots heb ik, net als vele andere gevluchte mensen, nog familie en vrienden in mijn land van herkomst. De mensenrechtenschendingen die daar nu plaatsvinden doen ons veel pijn en we maken ons deze dagen grote zorgen. Tot nu toe gebeurt er in Nederland, in tegenstelling tot andere landen, helemaal niets. Daar moet verandering in komen.”