Dankzij de Black Lives Matter beweging is er nu veel aandacht voor institutioneel racisme en discriminatie. Ook in Utrecht gingen we met zijn allen, zwart en wit, de straten op. Samen riepen we luid en duidelijk uit dat we een land willen waar ruimte is voor ons allemaal. Ik vond dit emotioneel, maar ook mooi. Het gaf hoop en een gevoel van verbinding. Het is nu de taak van Politiek om hier op door te pakken.
Als het gaat om uitsluiting kunnen verschillende factoren als etnische afkomst, gender en seksuele voorkeur elkaar beïnvloeden. Het is al langer bekend dat als vrouw het nog altijd moeilijker is om naar de topposities te groeien. Een vrouw in een machtspositie is namelijk niet wat de maatschappij traditioneel gewend is. En dat roept bij sommige mensen onbewust weerstand op. Ben je vrouw én van kleur dan krijg je waarschijnlijk met nog meer weerstand te maken. Afgelopen jaren heb ik veel vrouwen gesproken die hiermee te maken krijgen. Ook zie ik steeds meer journalisten, politici, en andere vrouwen van kleur verhalen openbaar maken over de bagger die ze op bijvoorbeeld sociale media over zich heen krijgen en de obstakels die ze dagelijks moeten overwinnen. Desondanks zetten deze moedige vrouwen zover het kan door. Maar ik vind het pijnlijk en onacceptabel als ik hoor dat er ook vrouwen zijn die door de heftige reacties van racisme, seksisme en discriminatie op basis van seksuele geaardheid soms niks anders kunnen dan te stoppen.
Het is hoog tijd dat er meer aandacht komt voor deze stille strijd. En dat de rechten en positie van zwarte, migranten en vluchtelingen vrouwen hoger op de politieke agenda komt te staan. Utrecht doet al jaren veel om discriminatie van verschillende minderheidsgroepen tegen te gaan. Wat mij betreft gaan we nog een stapje verder. We moeten deze verhalen horen, verzamelen en een plek geven binnen ons beleid. Er is nu in veel steden te weinig aandacht voor deze groep en de netwerken zijn door de eerdere landelijke bezuinigingen versplinterd geraakt. Utrecht kan hierin verandering brengen. Tegelijkertijd roep ik ook deze vrouwen op om hun verhalen nog meer zichtbaar te maken. Word actief bij de maatschappelijke bewegingen. Stap de arena in en kandideer je voor de Gemeenteraad of zelfs de Tweedekamer. Schrijf opiniestukken, publiceer vlogs en podcasts of meng je in discussies in de media. En kom vooral als je in Utrecht woont ook naar Stadsgesprekken die de gemeente organiseert over de aanpak van discriminatie.
Laat je horen, en weet dat pas wanneer we de krachten bundelen, de echte verandering in zicht komt.
*** Deze column is ook gepubliceerd in het AD Utrechts Nieuwsblad op 25 juli 2020 ***