Het kan niemand ontgaan zijn: er is crisis in ter Apel. Mensen leven al maanden op straat. In de hitte, en straks in de kou. Al maanden zien we inhumane taferelen vergelijkbaar met de verschrikkelijke tentenkampen op Lesbos. Artsen Zonder Grenzen moet zelfs in actie komen in ons land om mensenlevens te redden en zorg te bieden. Het nieuws over de dood van een drie maanden oude baby schokte Nederland en de rest van de wereld. De internationale media schrijven over de inhumane situatie in het Nederlandse aanmeldcentrum Ter Apel. Ons asielsysteem staat op de rand van de afgrond. De landelijke overheid, die deze situatie zelf gecreëerd heeft door vele jaren slecht beleid te voeren, kijkt toe, fronst de wenkbrauwen, maar doet nog steeds te weinig. Ook vele gemeenten kijken pijnlijk weg.  

Noodkreten 

Afgelopen weken kreeg ik vele noodkreten van Utrechters die vragen om een humaan asielbeleid: Vang aub meer mensen op, help! De onmenselijke situatie in Ter Apel raakt hen. Ze schrijven de Gemeenteraad en het college dagelijks. Ik hoor de pijn in hun berichten. En net zoals zij voel ik ook dagelijks verdriet en schaamte bij de beelden van Ter Apel. Dit is niet het land dat we willen zijn. We willen een menswaardig asielbeleid, we willen een regering die zich bekommert om mensenrechten. Deze beelden raken mij als GroenLinks woordvoerder op het gebied van Asiel en integratie, maar ze raken me ook persoonlijk. Ooit kwam ik zelf als minderjarige asielzoeker naar Nederland. De beelden van Ter Apel laten me nog eens tot in mijn vezels doorvoelen hoe belangrijk het is dat we menswaardige opvang en een kans op een mooi bestaan bieden aan mensen die ons vragen om een veilig thuis. 

Thuis voor iedereen 

Inmiddels woon ik al lang in onze mooie stadsie Utrecht, dat ik als mijn thuis zie. Ik zou het heel erg vinden als ons Utrecht, net als veel andere gemeenten, hiervan weg zou kijken. We moeten onze verantwoordelijkheid nemen. Dit kan en dit moet anders. Wat ben ik daarom als Utrechter trots dat we het in de afgelopen zomer aandurfden om radicale stappen te zetten. Statushouders kregen 6 weken lang voorrang op de sociale woningmarkt. Dat hielp om te voldoen aan onze wettelijke taakstelling, waarmee we steeds verder achterliepen vanwege de woningnood. De maatregel hielp om plekken vrij te maken en zo de druk op Ter Apel iets te verminderen. Natuurlijk blijven we ons daarnaast ook keihard inzetten voor alle Utrechters die het moeilijk hebben om een huis te vinden. We hebben niet voor niets in het nieuwe coalitieakkoord afgesproken dat er elk jaar zo'n 3.000 nieuwe woningen worden gebouwd, waarvan 40% sociale huur. Daar komen nu nog eens duizend tijdelijke woningen bij, om de ergste druk van de ketel te halen. We doen ons uiterste best om beleggers en speculanten van de woningmarkt te weren en zo iedereen een kans te geven op een betaalbare woning. 

Meer vluchtelingen opvangen 

Voor de asielzoekers in Ter Apel is de toekomst nog steeds uitermate onzeker. Vele mensen in de stad lieten in de afgelopen tijd luid en duidelijk horen dat we van Utrecht actie willen blijven zien! We willen radicale oplossingen en een stad die voorop loopt om te laten zien hoe het anders kan. Samen met onze fractie riep ik de gemeente via schriftelijke vragen op: Vang meer vluchtelingen uit Ter Apel op in Utrecht! We willen dat er Utrecht in ook een aanmeldcentrum komt. We willen dat er hier meer mensen worden opgevangen dan nu het geval is. En we willen dat de gemeente blijft zoeken naar meer structurele oplossingen voor de opvang van asielzoekers, voor de huisvesting van statushouders en voor hun verdere toekomst. En het kabinet? Door hun gebrek aan visie en goed beleid, zitten we nu in een zelf gecreëerde crisis. Sta op. Bescherm mensen, geen grenzen. Hoe moeilijk kan het zijn! 

Strijd mee - kom naar de demo

Wil jij met ons meestrijden? Demonstreer en laat horen waar je voor staat. Migreat heeft hiervoor een handige toolkit gemaakt die je kan helpen én organiseert op 17 september om 16.00uur een demonstratie op het Domplein voor humaan asielbeleid. Ik zal daar ook spreken en hoop jullie allemaal te zien. En ik beloof jullie een voor een, dat ik vanuit mijn plek samen met jou blijf strijden. Om jouw stem en de stem van mensen in Ter Apel en van vele andere asielzoekers, hoorbaar te maken. En de stemmen omzetten naar actie. ✊ voor een humaan asielbeleid.